Minęły dwa miesiące
od narodzin Azuri. Wadera była wygimnastykowana. Tak samo jak jej brat była
brązowa. Miała białą roztrzepaną grzywkę i skrzydła, które były piękne. Czasami
pojawiała się na nich sygnatura, która kształtem przypominała głowę wilka,
zawsze była w złotym kolorze.
Rodzina wadery była
mała, w jej skład wchodzili tylko rodzice i brat. Ojciec nazywał się Demon,
zajmował i zajmuje się ochroną szczeniąt. Na łapie miał jakiś symbol. Imienia
matki nie pamięta, ale wie, że miała białą sierść i niebieskie oczy. W
porównaniu do taty, miała niebieski znak na ogonie. Jej brat nazywał się Kseno,
był brązowy z wyjątkiem brzucha, który był biały. W dodatku miał skrzydła. À propos
jej rodziny, jej rodzice byli szczęśliwi, że wygląda prawie tak samo jak brat i
ma skrzydła. Tym czasem jej brat był oburzony, że wadera też ma skrzydła i też
jest brązowa. Od tamtej pory zaczął jej dokuczać. Miesiąc po narodzinach wadery
ludzie zabrali całą jej rodzinę, oprócz niej. Od tej chwili strasznie boi się
ludzi. Jak czuje ich obecność od razu ucieka. Odczuwa strach przed ludźmi,
pająkami i wężami. Minął następny tydzień, w tym czasie nikogo nie spotkała.
Była strasznie chuda, głodna i zmęczona. Z tego powodu zemdlała.
Kiedy się
przebudziła, czuła ciepło. Poczuła, że ktoś ją niesie. Okazało się, że znalazły
ją wilki z Watahy Srebrnego Kła. Postanowiła zostać w stadzie na dłuższy czas.
Do szczęścia brakowało jej tylko przyjaciół i rodziny.
CDN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz